Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ

          Με ιδέα και προτροπή του φωτισμένου δασκάλου του Δημοτικού σχολείου του χωριού μας ΓΑΛΑΝΗ Κωνσταντίνου και την πρόθυμη και άμεση ανταπόκριση των συγχωριανών και ιδρυτικών μελών του συλλόγου μας(αλφαβητικά):
       1.-ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ Γ.Νικολάου 2.-ΒΙΚΕΛΗ Ι.Νικολάου 3.- ΓΑΛΑΝΗ Φ.Κων/νου 4.-ΓΑΛΑΝΙΔΗ Θ.Ευαγγέλου 5.-ΔΡΑΚΟΥ Ι.Αντωνίου 6.-ΔΡΟΣΑΤΟΥ Π.Γεωργίου 7.-ΚΑΠΕΛΛΑ Μ.Χρήστου 8.-ΚΟΝΤΟΜΗΝΑ Κ.Ιωάννου 9.-ΛΑΜΠΡΟΥ Ν.Ευαγγέλου 10.-ΛΙΛΗ Ε.Ανδρέα 11.-ΛΟΥΚΑ Δ.Βασιλείου 12.-ΛΟΥΚΑ Ι.Κων/νου 13.-ΛΟΥΚΑ Δ.Νικολάου 14.-ΜΑΓΟΥΛΑ Η.Αντωνίου 15.-ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ Γ.Νικολάου 16.-ΠΑΓΚΑΚΗ Ε.Νικολάου 17.-ΠΕΠΠΑ Ι.Κων/νου 18.-ΣΠΑΝΟΥ Γ.Ιωάννου 19.-ΣΦΥΡΛΑ Ι.Νικολάου 20.-ΤΖΑΘΑ Δ.Αντωνίου & 21.-ΧΑΛΚΙΑ Φ.Νικολάου
την 22-06-1975 έγινε η πρώτη έκτακτη συνεδρίαση των μελών της Εταιρείας Ορυκτοφίλων Αγίου Κων/νου και εκλέχθηκε προσωρινή Διοικητική Επιτροπή για διεκπεραίωση των εργασιών της,μέχρι την έγκριση του καταστατικού  από το Πρωτοδικείο.
     Οι παραπάνω,σχεδόν στο σύνολό τους ήσαν μεταλλωρύχοι εργαζόμενοι στα ορυχεία της Γαλλικής Εταιρείας Μεταλλείων Λαυρίου,και προσέφεραν πρόθυμα και ανιδιοτελώς τα ορυκτά-εργαλεία από τις προσωπικές τους συλλογές στον σύλλογο,για την έκθεσή τους στο Ορυκτολογικό μουσείο.
      Με υπ αριθ.1008/76 απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών αναγνωρίσθηκε το Σωματείο και καταχωρήθηκε στο βιβλίο αναγνωρισμένων σωματείων με αριθμό 5993/06-07-1976.
       Το Μουσείο,στεγάσθηκε και λειτούργησε,πάντα με ευθύνη και ενεργό συμμετοχή των μελών του συλλόγου,αρχικά σε αίθουσα του Δημοτικού σχολείου και αργότερα σε μισθωμένο οίκημα από το έτος 1975 μέχρι και το έτος 2006 με μικρά χρονικά διαλλείματα εξαιτίας του γεγονότος ότι είχε περιπέσει σε αδράνεια για διαφόρους λόγους.
       Με την ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/577/17559 από 28-04-1987 απόφαση κ.υπουργού πολιτισμού (Φ.Ε.Κ.227 τ.Β΄της 06-05-1987) χαρακτηρίσθηκαν ως ιστορικά διατηρητέα μνημεία τα κτίρια του μεταλλευτικού συγκροτήματος της Γαλλικής Εταιρείας στην Καμάριζα,στα οποία περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων,το κτίριο του τροχαλιοστασίου του φρέατος J.B.Serpieri(χώρος στον οποίο στεγάζεται το μουσείο μας),ο σιδερένιος πύργος(γάβρια) και ο περιβάλλων χώρος.
      Το παρόν κτίριο καθώς και ο περιβάλλων χώρος του έκτασης 700 τ.μ. μετά από αλεπάλληλες,διαχρονικές και επίμονες ενέργειες και οχλήσεις διοικήσεων και μελών του συλλόγου μας,τόσο προς την τοπική κοινότητα όσο και προς στελέχη της εταιρείας,τελικά με υπ αρ.7624/31-10-1991 Συμβόλαιο της Γαλλικής Εταιρείας Μεταλλείων Λαυρίου,παραχωρήθηκε στην τέως κοινότητα Αγίου Κων/νου με τον όρο να χρησιμεύσει ως χώρος έκθεσης των ορυκτών(μουσείο)της Εταιρείας Ορυκτοφίλων.
      Το έτος 1997 ανακαινίσθηκε το κτίριο με μέριμνα και έξοδα του Υπουργείου Πολιτισμού,και το έτος 2006 μεταστεγάσθηκε το μουσείο στον παρόντα χώρο.
      Την 22-10-2012 πραγματοποιήθηκαν Γενική συνέλευση & Αρχαιρεσίες των μελλών του συλλόγου και αναδείχθηκε η τωρινή διοίκηση(πρόεδρος ΛΟΥΚΑΣ Β.Δημήτριος,αντιπρόεδρος ΚΑΡΑΜΠΙΝΗΣ Γεώργιος,Γεν.Γραμματέας ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Ευάγγελος,Ταμίας ΣΤΕΡΓΙΟΥ Βασίλειος και μέλος ΔΡΑΚΟΣ Αντώνιος)η οποία την 20-01-2013 πραγματοποίησε έκτακτη γενική συνέλευση με μοναδικό θέμα την τροποποίηση του υφισταμένου καταστατικού,η οποία εγκρίθηκε με υπ αριθ.2/08-06-2013 απόφαση του Ειρηνοδικείου Λαυρίου και δημοσιεύθηκε στο σχετικό βιβλίο του Πρωτοδικείου Αθηνών την 09-07-2013 με αριθμό 3016/2013.
     Η λειτουργία του μουσείου,εξυπηρετείται από ανθρώπους της διοίκησης καθώς και από μέλη της εταιρείας,πάντοτε εθελοντικά,σε αγαστή και εποικοδομητική συνεργασία με την τοπική κοινότητα και ευελπιστούμε να εμπλουτίσουμε τις υπάρχουσες συλλογές ορυκτών-εργαλείων,να αυξήσουμε την επισκεψιμότητα του χώρου και να πολλαπλασιάσουμε τα μέλη μας,ιδίως με νέα παιδιά του χωριού μας.
     ........΄Επεται συνέχεια.....